TRAFİK : Yayaların, hayvanların ve araçların karayolu üzerindeki hareketleridir. KARAYOLU : Trafik için kamunun yararlanmasına açık olan arazi şeridi, köprüler ve alanlardır. TAŞIT YOLU : Karayolunun genel olarak taşıt trafiğince kullanılan kısmıdır. TEK YÖNLÜ KARAYOLU : Taşıt yolunun yalnız bir yöndeki taşıt trafiği için Kullanılan karayoludur İKİ YÖNLÜ KARAYOLU :Taşıt yolunun her iki yöndeki taşıt trafiği için kullanıldığı karayoludur. BÖLÜNMÜŞ KARAYOLU : Bir yöndeki trafiğe ait taşıt yolunun bir ayırıcıyla belirli bir şekilde diğer taşıt yolundan meydana gelen karayoludur. ANAYOL : Ana trafiğe açık olan ve bunu kesen karayolundaki trafiğin, bu yolu geçerken veya bu yola girerken, ilk geçiş hakkını vermesi gerektiği işaretlenmiş belirlenmiş kara yoludur. TALİ YOL : Genel olarak üzerindeki trafik yoğunluğu bakımından, bağlandığı yoldan daha az dönemde olan yoktur. BAĞLANTI YOLU: Bir kavşak yakınında karayolu taşıt yollarının birbirine bağlanmasını sağlayan, kavşak alanı dışında kalan ve tek yönlü trafiğe ayrılmış karayoludur. ERİŞME KONTROLLÜ ARA YOLU (OTOYOL):Özellikle transit trafiğe tahsis edilen , belirli yer ve şartlar dışında giriş ve çıkışın yasaklandığı, yaya hayvan ve motorsuz araçların giremediği, ancak izin verilen motorlu araçların yararlandığı ve trafiğin özel kontrole tabi tutulduğu karayoludur. GEÇİŞ YOLU : Araçların bir mülke girip çıkması için yapılmış olan yolun, karayolu üzerinde bulunan kısmıdır. ALT GEÇİT : Karayolunun, diğer bir karayolu veya demiryolunu alttan geçmesini sağlayan yapıdır. ÜST GEÇİT: Karayolunun, diğer bir karayolu veya demiryolunu üstten geçmesini sağlayan yapıdır. KAVŞAK : İki veya daha fazla karayolunun kesişmesi veya birleşmesiyle oluşan ortak alandır. BANKET :Yaya yolu ayrılmamış karayolunda, taşıtyolu kenarıyla şev başı veya hendek iç üst kenarı arasında kalan ve olağan olarak yayaların ve hayvanların kullanacağı zorunlu hallerde de araçların faydalanabileceği kısımdır. DEMİRYOLU(HEMZEMİN) GEÇİDİ : Karayolu ile demir yolunun aynı seviyede kesiştiği bariyerli veya bariyersiz geçitlerdir. DURMA :Her türlü trafik zorunlulukları (kırmızı ışık, yetkilinin dur işareti, yol kapanması gibi) nedeniyle aracın durdurulmasıdır. DURAKLAMA : Trafik zorunlulukları dışında araçların, insan indirme ve bindirmek, eşya yüklemek, boşaltmak veya beklemek amacıyla kısa bir süre için durdurulmasıdır. ARAÇ : Karayolunda kullanılabilen motorlu, motorsuz ve özel amaçlı taşıtlar ile iş makineleri ve lastik tekerlekli traktörlerin genel adıdır. AZAMİ AĞIRLIK: Taşıtın güvenle taşıyabileceği azami yükle birlikte ağırlığıdır. DİNGİL AĞIRLIĞI : Araçlarda aynı dingile bağlı tekerleklerden karayolu yapısına aktarılan ağırlıktır. GEÇİŞ HAKKI : Yayaların ve araç kullananların diğer yaya ve araç kullananlara göre yolu kullanmak sırasındaki öncelik hakkıdır. GEÇİŞ ÜSTÜNLÜĞÜ :Görev sırasında, belirli araç sürücülerinin can ve mal güvenliğini tehlikeye sokmamak şartı ile trafik kısıtlama veya yasaklarına bağlı olmamalarıdır. KAMYON :İzin verilebilen azami yüklü ağırlığı 3500 kg dan fazla olan ve yük taşımak için mal edilmiş motorlu taşıttır. OTOMOBİL :Yapısı itibari ile sürücüden başka en çok yedi oturma yeri olan ve insan taşımak için imal edilmiş bulunan motorlu taşıttır. TAŞIMA SINIRI KAPASİTESİ: Bir aracın güvenle taşıyabileceği en çok yük ağırlığı veya yolcu sayısıdır. TEHLİKELİ EĞİM :Araçların emniyetle seyrine devam için vites küçültmeyi gerektiren uzunluk veya açıdaki yol eğimidir. TRAFİKTEN MEN :Trafik zabıtasınca, bu Kanunda belirtilen hallerde araçla ilgili belgelerin alınması ve aracın belirli bir yere çekilerek trafikten alıkonulmasıdır.
